REJESTR INFRASTRUKTURY PALIW CIEKŁYCH Informacje ogólne. Ustawą z dnia r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2016 poz. 1165, powoływana dalej jako ustawa nowelizująca) wprowadzono szereg zmian dotyczących zasad funkcjonowania podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie obrotu paliwami ciekłymi. Zmiany przewidziane w/w ustawą weszły w życie (w większości) w dniu r. Zasadniczym celem zmian legislacyjnych wprowadzonych w/w nowelizacją jest systemowe uporządkowanie funkcjonowania rynku paliw ciekłych w Polsce, w tym także zwiększenie dostępności informacji o podmiotach działających na tym rynku. Jedną z licznych zmian, mających niewątpliwie bezpośredni wpływ na funkcjonowanie podmiotów z branży paliwowej jest dodanie do ustawy Prawo energetyczne (powoływanej dalszej części opracowania także jako PE) przepisu art. tym wprowadzono bowiem nowy obowiązek informowania Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych wykorzystywanej do prowadzonej działalności przez przedsiębiorstwa energetyczne. Na kim ciąży obowiązek przekazywania informacji o rodzajach i lokalizacji wykorzystywanej infrastruktury paliw ciekłych. Zgodnie z treścią art. 43e ust. 1 PE obowiązek przekazywania w/w informacji ciąży na podmiotach prowadzących działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu paliw ciekłych, magazynowaniu lub przeładunku paliw ciekłych, przesyłaniu lub dystrybucji paliw ciekłych, obrocie paliwami ciekłymi, w tym obrocie nimi z zagranicą, a także na podmiotach przywożących. Dla ustalenia, czy przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą wymienioną w art. 43e ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, a więc ustalenia czy podlega on obowiązkowi informowania Prezesa URE o lokalizacji i rodzajach infrastruktury paliw ciekłych, należy odwołać się do innego przepisu w/w ustawy, a to art. 3 Prawa energetycznego. Przepis ten, zawierający słownik pojęć użytych w ustawie, zawiera definicję wytwarzania, magazynowania, przeładunku, dystrybucji, obrotu paliwami ciekłymi, a także podmiotu przywożącego. I tak według definicji zawartych w przywołanym wyżej przepisie: 1) wytwarzanie paliw ciekłych – to działalność polegająca na produkcji paliw ciekłych w instalacjach wytwarzania paliw ciekłych, w procesach: a) przerobu ropy naftowej, kondensatu gazu ziemnego (NGL), półproduktów rafinacji ropy naftowej i innych węglowodorów albo przerobu biomasy, b) przetwarzania poprzez mieszanie komponentów lub paliw ciekłych lub poprzez mieszanie komponentów z paliwami ciekłymi przeklasyfikowywania komponentów w paliwa ciekłe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym. (art. 3 pkt. 45 lit. b PE) 2) magazynowanie paliw ciekłych – to świadczenie usług przechowywania paliw ciekłych w instalacji magazynowania paliw ciekłych. (art. 3 pkt. 57 PE) 3) przeładunek paliw ciekłych – to świadczenie usług załadowywania lub rozładowywania cystern drogowych, cystern kolejowych, cystern kontenerowych lub statków z wykorzystaniem instalacji przeładunku paliw ciekłych. (art. 3 pkt. 58 PE) 4) dystrybucja paliw ciekłych – to rozdział paliw ciekłych do odbiorców przyłączonych do sieci rurociągów. (art. 3 pkt. 5 lit. b PE) 5) obrót paliwami ciekłymi – działalność gospodarcza polegająca na handlu hurtowym albo detalicznym paliwami ciekłymi. (art. 3 pkt. 6 PE) 6) podmiot przywożący – osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, która samodzielnie lub za pośrednictwem innego podmiotu dokonuje przywozu paliw ciekłych, z wyłączeniem przywozu paliw ciekłych: a) w ramach wykonywania działalności polegającej na obrocie paliwami ciekłymi z zagranicą wymagającej uzyskania koncesji, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 4, lub b) przeznaczonych do użycia podczas transportu i przywożonych w standardowych zbiornikach, o których mowa w art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. poz. 752, z późn. zm.); (art. 3 pkt. 12c PE) 7) obrót paliwami ciekłymi z zagranicą – jakkolwiek nie jest wprost zdefiniowany na gruncie art. 3 PE (co stanowi wyraz pewnej niekompletności tej regulacji), to jednak należy przyjąć, iż obrót taki obejmuje zarówno zbycie oraz dostawę wewnątrzwspólnotowe paliw ciekłych, jak również import oraz eksport tych paliw, które to pojęcia są już sprecyzowane w art. 3 PE Co to jest infrastruktura paliw ciekłych. Jakie urządzenia podlegają obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 43e ustawy Prawo energetyczne. Również definicji infrastruktury paliw ciekłych należy poszukiwać w gruncie art. 3 ustawy Prawo energetyczne. Ogólna definicja infrastruktury paliw ciekłych zawarta w pkt. 10d tego przepisu, w myśl którego infrastruktura paliw ciekłych – to instalacja wytwarzania, magazynowania i przeładunku paliw ciekłych, rurociąg przesyłowy lub dystrybucyjny paliw ciekłych, stację paliw ciekłych, a także środek transportu paliw ciekłych; Z kolei rozwinięcie w/w definicji znajduje się w kolejnych przepisach art. 3, tj. w pkt. od 10e do 10j PE. Zgodnie z tymi przepisami: instalacja wytwarzania paliw ciekłych– to instalacja lub zespół instalacji technologicznych oraz urządzenia techniczne, w tym zbiorniki, powiązane technicznie z tymi instalacjami, wykorzystywane w procesie wytwarzania paliw ciekłych; instalacja magazynowania paliw ciekłych– zbiorniki magazynowe oraz instalacje przeładunkowe paliw ciekłych wykorzystywane do przechowywania oraz przeładunku paliw ciekłych z wyłączeniem stacji paliw ciekłych, a także bezzbiornikowe magazyny paliw ciekłych; instalacja przeładunku paliw ciekłych– instalację używaną do rozładunku lub załadunku paliw ciekłych na cysterny drogowe, cysterny kolejowe, cysterny kontenerowe lub statki; stacja paliw ciekłych– zespół urządzeń służących do zaopatrywania w paliwa ciekłe w szczególności pojazdów, w tym ciągników rolniczych, maszyn nieporuszających się po drogach, a także rekreacyjnych jednostek pływających; stacja kontenerowa– stację paliw ciekłych o konstrukcji umożliwiającej jej przemieszczanie; środek transportu paliw ciekłych– cysternę drogową, cysternę kolejową, cysternę kontenerową lub statek przystosowane do załadunku, transportu i rozładunku paliw ciekłych, wykorzystywane do sprzedaży paliw ciekłych bezpośrednio odbiorcom końcowym na podstawie koncesji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 4, lub do przywozu paliw ciekłych na podstawie wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 32a; – z wyłączeniem części terminalu służącej do magazynowania. Na czym polega obowiązek, o którym mowa w art. 43e PE? Przewidziany w art. 43e PE obowiązek informowania Prezesa URE o rodzajach i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych polegać będzie na składaniu w/w Organowi informacji o rozpoczęciu lub o trwałym zaprzestaniu eksploatacji urządzeń stanowiących – w myśl przywołanych wyżej przepisów –infrastrukturę paliw ciekłych. Informacja ta będzie składana Prezesowi URE na formularzu, którego wzór ustali Minister Energi w drodze rozporządzenia, którego wydanie przewidziane jest w art. 43e ust. 2 PE. Wg projektu w/w rozporządzenia formularz składany Prezesowi URE w ramach realizacji obowiązku, o którym mowa w art. 43e PE, oprócz danych dotyczących rodzaju i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych zawierał będzie informacje o wydajności infrastruktury wytwarzania paliw ciekłych, pojemności urządzeń służących do ich magazynowania, rodzajach paliw ciekłych sprzedawanych na stacjach paliw. Wyraźnego zaznaczenia wymaga jednak to, że rozporządzenie określające wzór przedmiotowego formularza jest dopiero w fazie projektu, który obecnie został skierowany do konsultacji. Niewykluczone zatem, że zakres danych podlegających zgłoszeniu zostanie ostatecznie ukształtowany zostanie odmiennie w porównaniu do ogłoszonego projektu. Co istotne sam przepis art. 43e ust. 1 PE określa termin, w jakim przedsiębiorcy zobowiązani są udzielić informacji dotyczącej infrastruktury. I tak – zgodnie z tym przepisem – termin ten wynosi 7 dni, licząc od dnia rozpoczęcia eksploatacji infrastruktury paliw ciekłych bądź od dnia trwałego zaprzestania eksploatacji tej infrastruktury. Kiedy wejdzie w życie obowiązek przekazania Prezesowi URE informacji dotyczącej rodzajów i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych? Zważywszy na treść art. 43e ust. 1 PE, który nakazuje przekazać przewidziane w tym przepisie informacje w ciągu 7 dni od dnia rozpoczęcia bądź trwałego zaprzestania eksploatacji infrastruktury paliw ciekłych oraz fakt, iż ustawa wprowadzająca ten obowiązek weszła w życie r. istotnym jest ustalenie daty początkowej obowiązku przekazywania w/w informacji. Datę początkową, od której przedsiębiorcy będącą zobowiązani do udzielenia informacji przewidzianych w art. 43e wyznaczają przepisy przejściowe zawarte w ustawie nowelizującej (tj. ustawie Ustawą z dnia r. o zmianie ustawy – Prawo energetyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2016 poz. 1165). Zgodnie z przepisem art. 31 tej ustawy przedsiębiorstwa energetyczne, którym przed wejściem w życie ustawy udzielono koncesji, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-4 PE, w zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych, zgłaszają do Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki pierwszą informację o całej eksploatowanej lub trwale wyłączonej z eksploatacji infrastrukturze paliw ciekłych w oparciu o informację, o której mowa w art. 43e ust. 1 PE, w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 43e ust. 2. Termin miesięczny liczony od dnia wejścia w życie rozporządzenia, o którym mowa w art. 43e ust. 2 dotyczy również tych przedsiębiorstw energetycznych, które uzyskały koncesje (wymienione w art. 32 ust. 1 pkt 1-4, w zakresie, w jakim dotyczą paliw ciekłych) po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, a przed dniem wejścia w życie przepisów w/w wykonawczych. Podsumowując bieg miesięcznego terminu dla pierwszego zgłoszenia informacji o której mowa w art. 43e ust. 1 PE rozpocznie się w dniu wejścia w życie rozporządzenia, powołanego w art. 43e ust. 2. Co istotne jednak – o czym była mowa już wcześniej – po tym terminie informacje wymienione przepisie art. 43e ust. 1 PE, w tym także zmianę informacji ujętych w pierwszym zgłoszeniu przedsiębiorstwa energetyczne obowiązane będą składać w terminie zaledwie 7 dni począwszy od dnia rozpoczęcia bądź trwałego zaprzestania eksploatacji infrastruktury Sankcje za niedopełnienie obowiązku przekazywania Prezesowi URE informacji dotyczących rodzajów i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych. Na gruncie przepisów ustawy Prawo energetyczne niedopełnienie obowiązku przekazywania Prezesowi URE informacji dotyczących rodzajów i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych obarczone zostało określonymi tą ustawą karami pieniężnymi. W tym kontekście pierwszej kolejności zwrócić uwagę należy na przepis art. 56 pkt. 48 PE, zgodnie z którym karze pieniężnej podlega ten kto nie przekazuje w terminie informacji, lub przekazuje nieprawdziwe informacje, o których mowa w art. 43e. Brzmienie tego przepisu zakłada więc, iż karą pieniężną objęte już samo uchybienie terminowe w przekazaniu informacji objętych regulacji art. 43e ust. 1 PE. Zatem podstawę do nałożenia kary stanowić będzie przypadek, w którym przedsiębiorca co prawda przekaże Prezesowi URE informacje, o których mowa art. 43e PE, jednakże uczyni to z przekroczeniem terminu wynikającego z przywołanych wyżej przepisów. Wysokość kar pieniężnych, za uchybienie powyższemu obowiązkowi określa zaś ust. 2h pkt. 8 art. 56 PE. Zgodnie z tym przepisem kara, o której mowa w art. 56 pkt. 48 wynosi zł oddzielnie dla każdego rodzaju i lokalizacji infrastruktury paliw ciekłych. Kara ta podlega więc zwielokrotnieniu (kumulacji) w przypadkach gdy ten sam przedsiębiorca nie dopełni obowiązku zgłoszenia kilku elementów wykorzystywanej infrastruktury paliw ciekłych. W przypadku zainteresowania wsparciem w zakresie składania wniosków do URE, prosimy o kontakt za pośrednictwem e-mail: biuro@ KOSZT 600 zł + VAT (do 5 elementów infrastruktury paliw ciekłych) w tym: analiza formalnoprawna koncesjonariusza rekomendacje w zakresie infrastruktury paliw ciekłych opracowanie wniosku złożenie wniosku reprezentacja koncesjonariusza przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki