"Bywała wobec synka opryskliwa, wyraźnie denerwowała ją ciągła jego obecność. Wyrzuciła mi, że odwożę go do przedszkola zamiast ją do pracy. A ja czułem się coraz bardziej winny, że zafundowałem jej tak ekstremalny początek związku" — mówi Wiktor, tata 5-latka. Czego najbardziej obawiają się ojcowie wychowujący dziecko w pojedynkę? Czy łatwo znaleźć im partnerkę? Liczba rodziców samotnie wychowujących dzieci wzrasta z roku na rok, ale z szacunków GUS wynika, że samotni ojcowie stanowią zaledwie 10 proc. rodziców wychowujących dzieci w pojedynkę. Potwierdzają to dane Eurostatu Jak wygląda sytuacja w przypadku mężczyzn, którzy mają dzieci i albo wychowują je samotnie, albo utrzymują z nimi bliski kontakt, przez co także z byłą partnerką? Czy kobiety są otwarte na związek z osobą, która ma już pewne zobowiązania? Więcej podobnych artykułów znajdziesz tutaj Zapytałam znajomych o ich odczucia, kiedy widzą mężczyznę opiekującego się dzieckiem. Nie zdziwiły mnie ich pozytywne skojarzenia. Moją uwagę zwrócił jednak sposób, w jaki każda z nich patrzy na taki obrazek. Te, które same mają już dzieci zareagowały bez większego entuzjazmu, choć jedna z nich stwierdziła, że jeśli w pobliżu nie kręciłaby się jego żona, uznałaby takiego faceta na skarb, bo oznaczałoby to, że mama ma wreszcie chwilę tylko dla siebie. Te, które nie mają partnerów, bez zastanowienia reagowały zainteresowaniem. Monika przyznała, że szukałaby na jego palcu obrączki, zastanawiając się, czy to aby na pewno jego dziecko. Choć nie miałoby to większego znaczenia, bo jej zdaniem każdy facet z czułością odnoszący się do małego brzdąca, niekoniecznie własnego — to w jej oczach niezły kandydat na partnera, a w przyszłości także ojca jej dzieci. Kaśka dorzuciła z kolei, że w jej oczach ktoś taki jest po prostu opiekuńczy i odpowiedzialny. Granice cudu Mężczyzna opiekujący się dzieckiem spotyka się z zainteresowaniem płci przeciwnej częściej niż kobieta w takiej samej sytuacji. Pytanie, jak często to zainteresowanie ma szansę przerodzić się w coś więcej? Zgodnie z tym, co mówią — zarówno zapytani przeze mnie ojcowie, jak i ci, których wypowiedzi można odnaleźć w sieci — niestety nie tak często jakby sobie tego życzyli. Niektórzy ojcowie mówią wprost — znalezienie partnerki przez faceta z dzieckiem graniczy z cudem. — Sam wychowuję syna od czterech lat, ma w tej chwili dziewięć — czytam na forum wypowiedź jednego z ojców. — Jestem w środowisku dziwakiem, co sam wychowuje syna. Większość dziewczyn nie jest zainteresowana kłopotami, wolą zaakceptować faceta, który tylko płaci alimenty na dzieci, ale ma czas dla nowej partnerki i jest na wyłączność. Jedyne zainteresowane kobiety to takie, na które nikt nie spojrzy albo niemogące mieć swoich dzieci. Próbowałem spotykać się z innymi samotnymi mamami i też niewypał. — Wychowuję 5-letniego synka — wyznaje kolejny samotny tata, Kamil. - Sąd przyznał mi prawo do opieki nad nim, bo była żona nie była w stanie wykonywać swoich obowiązków. Stale spotykam się z niedowierzaniem: ale jak to, ojciec? Dziecko powinno być z matką! Kobieta, z którą byłem na randce, zapytała mnie, co nagadałem na żonę, że przyznali mi syna. Inna zapytała, czy nie wolałbym, żeby synek został z matką, a ja miałbym wolną drogę i mógł się zabawić. Mało kto potrafi zrozumieć, że można być dobrym samotnym ojcem. I mało kobiet chce się z takimi kimś umawiać na randki. Rodzice uważają, że za wszelką cenę powinienem utrzymać małżeństwo i mają żal, że umawiam się z kimś nowym. Pod wypowiedzią Kamila wiele komentarzy. Panie próbują go przekonać, że po prostu musiał mieć pecha, trafiając na takie kobiety. Twierdzą, że same chętnie by się umówiły z kimś takim jak on. "Mało kto rozumie, że można być dobrym samotnym ojcem" - — Zaskoczona jestem tym, że kobiety nie chcą się umawiać z samotnymi tatusiami — pisze jedna z internautek. - Ja akurat mam szerokie grono samotnych matek, które szukają właśnie samotnych tatusiów. Tylko niełatwo ich znaleźć. — Myślę, że jesteś super, podziwiam takich mężczyzn — dla mnie to jest dowód męskości. Ja bym się z tobą umówiła z chęcią! - zapewnia inna. — Mężczyźni wychowujący dzieci w pojedynkę są rzadszym zjawiskiem niż samotne matki, dlatego mogą budzić w potencjalnych partnerkach ambiwalentne uczucia — tłumaczy dr Julita Czernecka. - Ostatecznie jednak wiele kobiet woli zaangażować się w związek z partnerem posiadającym tzw. czystą kartę niż z samotnym ojcem. Dziecko — wystarczająca zachęta Adam ma 39 lat, ma 12-letniego syna. Od kilku lat ma konto w serwisie randkowym, na którym raz jest bardziej, raz mniej aktywny. Od czasu do czasu spotyka się z poznaną tam kobietą. O ile większości dawnych randek już dziś nie pamięta, część z nich udało mu się przekuć w trwającą do dziś, dobrą znajomość. Zawsze informuje o fakcie bycia ojcem i nie ukrywa, że będzie się kierował odczuciami syna w przypadku związania się z jakąś kobietą. — Zdanie dziecka będzie miało dużą wagę przy podejmowaniu takiej decyzji, choć trudno dziś przesądzić, czy będzie decydujące — mówi. - Wszystko będzie zależało od wieku syna. Dziecko, które zaczyna być młodzieńcem, nie oczekuje już po partnerce ojca matkowania. Jeżeli jego kontakt z potencjalną partnerką będzie zadowalający i nie będzie widział konkurencji w dostępie do mojej osoby, to zdecydowanie będzie przychylne mojemu związkowi z tą osobą. Adam przyznaje, że jest bardzo otwartą osobą i nie zauważa większych problemów w nawiązywaniu kontaktów z kobietami. Dlatego jest pewien, że fakt bycia samotnym ojcem nie wpłynął na mniejsze zainteresowanie z ich strony. Co więcej, jest przekonany, że dzięki temu dodatkowo u nich punktuje. — W przeważających przypadkach świadome tacierzyństwo, wyrażające się samodzielnością i łatwością, jest wystarczającą zachętą dla kobiet — tłumaczy. — W moim tacierzyństwie nie było problemów, które sprawiłyby narzekanie na los i sytuację, w której się znalazłem, a samotne wychowywanie dziecka nie jest trudne — i nie tylko dlatego, że mam rozsądne i oddane dziecko. Jestem zaradny i niewiele rzeczy sprawia mi trudność. Wszystko za sprawą optymizmu, charakteru i wiedzy praktycznej zdobytej w domu rodzinnym. A czyż kobiety nie liczą zarówno na to, by być matką, jak i na pomoc ze strony przyszłego partnera? — Czy łatwo sobie ułożyć życie w związku, będąc samotnym tatą? — zastanawia się Adam. — Oczywiście, tej wersji się trzymam i czekam na jej urzeczywistnienie. Jedyną przeszkodą mogę być tylko ja sam lub niedojrzała partnerka, która nie potrafiłaby się odnaleźć w tym związku i nawiązać relacji z dzieckiem. A mój syn wie, że jeżeli ktoś się pojawi w naszym życiu, to musi umieć pokochać nas obu. Specjalnie nawiązują kontakt Podobnego zdania jest kolejny samotny tata, który szuka partnerki — również Adam, od pięciu lat wychowujący 15-letnią Martynę. — Wychowanie dziecka zawsze jest trudne — uważa. - Dla nas, rodziców, jest wyzwaniem. Dla mnie dodatkowo, bo mam córkę w tym trudnym wieku. Zważywszy na sytuację radzimy sobie całkiem nieźle. Nie narzekam na brak kontaktów z kobietami na Sympatii. Myślę, że ze względu na moją sytuację niektóre z nich specjalnie nawiązują kontakt. Myślą sobie: ten facet musi być normalny, bo wychowuje sam dziecko. Adam wyznaje też, że bardzo trudno ułożyć sobie życie z dorastającą córką, która po śmierci jego żony nawet nie chciała słyszeć o żadnej innej kobiecie niż mama. — Teraz myślę, że dojrzała i zrozumiała to, że sam do końca życia nie będę, tym bardziej że teraz zaczynają się przy niej kręcić chłopcy — zauważa Adam i dodaje. - Myślę, że niektórzy ojcowie nawet lepiej wychowują dzieci niż mamy. Przed śmiercią żony rzadko zajmowałem się córką, później zostałem sam i musiałem sobie poradzić. Najważniejsze jest, że jakoś przetrwaliśmy razem ciężkie chwile, a teraz brniemy dalej, bo żyć trzeba i jest komu. Weekendowy tata Przeglądając profile w portalu dla singli napotykam na kilka należących do mężczyzn, którzy otwarcie deklarują, że są ojcami. Postanawiam zapytać, jak wyglądają ich kontakty z kobietami — zarówno te w serwisie, jak i w życiu realnym. Otrzymuję wiadomość od Przemka (41 lat), który w kilku żołnierskich słowach opisuje swoje życie taty singla. - Wychowanie dzieci przez samotnego ojca jest takie samo jak przez matkę — zaczyna. - Różni się tylko tym, że życie jest surowsze — jak w wojsku. Kobiety okazują dużo ciepła, faceci nie, białe to białe, czarne to czarne. Czy wychowanie dzieci powinno być domeną kobiet? Nie. Ja jako facet dobrze sobie z tym radzę. Jest trudno, ale nie tragicznie. Czy kobiety chętnie nawiązują ze mną kontakt? Też nie. Ale nie ma to dla mnie znaczenia, bo nie szukam związku na siłę. Zauważyłem, że jest sporo pustych kobiet, szukających księcia z bajki. Jestem realistą, ja do takich nie należę. Pisze także Piotr, tata pięciolatki, który rozwiódł się trzy lata temu i od tamtej pory jest — jak sam o sobie mówi - "weekendowym tatą". Zwierza się, że fakt ten sprawia, że od tamtej pory nie zdarzył mu się dłuższy związek, mimo że większość kobiet z sympatią odnosi się do mężczyzny radzącego sobie z dzieckiem. — Niestety fakt, że sam je posiadam, już ich tak nie cieszy, chciałyby mieć własne — pisze. — Ogólnie, jeśli uda się już nawiązać kontakt, to jest dobrze. Także rozmowy, gdy padają oczywiste pytania dotyczące powodu rozwodu i sytuację, rodzaj kontaktów z eksmałżonką, nie stanowią problemów. Są jednak kobiety, które wprost stwierdzają, że posiadanie dziecka z innego związku jest dla nich przeszkodą. Łatwiej im zaakceptować rozwód, bo często same mają za sobą jakieś nieudane związki, jednak z dziećmi miałyby problem. Odstawiony na boczny tor Wiktor (40 lat) ma 4-letniego syna. Choć na co dzień mieszka z mamą, większość weekendów spędza u niego. Gdy jego eksżona wyjechała na kilka miesięcy za granicę, syn zamieszkał z nim. I choć — jak twierdzi — bardzo doceniał czas, który mógł z nim wreszcie spędzać, fakt ten nie wpłynął zbyt dobrze na jego odbudowujące się wtedy życie osobiste. — Spotykałem się z kimś od dobrych kilku miesięcy — mówi. — Oczywiście, nie ukrywałem swojej sytuacji. Biorąc kogoś na poważnie, trudno ukrywać choćby fakt tego, że mam zasądzone alimenty na dziecko. Moja partnerka akceptowała ten fakt, a że często u mnie pomieszkiwała, od czasu do czasu widywała go i miała z nim całkiem dobry kontakt – co mnie bardzo cieszyło. Problem pojawił się po kilku tygodniach od przeprowadzki. Partnerka Wiktora coraz częściej okazywała niezadowolenie z faktu, że nie mogą pobyć sami, że potyka się o zabawki jego syna, że w łazience znów jest zachlapane lustro i zalana podłoga. Nie mogła się też pogodzić z tym, że skończyły się wieczorne wyjścia. — Bywała wobec synka opryskliwa, wyraźnie denerwowała ją ciągła jego obecność — wspomina Wiktor. — Raz w złości wyrzuciła mi, że odwożę go do przedszkola zamiast ją do pracy. A ja czułem się coraz bardziej winny, że zafundowałem jej tak ekstremalny początek związku. Przełom nastąpił, gdy Wiktor postanowił zostawić syna u byłej teściowej. Chciał mieć trochę czasu dla ukochanej i wynagrodzić jej trochę całą sytuację. - Nie przygotowałem synka do tego, poza tym nie ma zbyt dobrego kontaktu z babcią — mówi. — Po dwóch dniach zadzwoniła, żebym odebrał syna, bo nie daje sobie z nim rady. Wciąż marudził, pytał o tatę. A po powrocie było jeszcze gorzej. Był totalnie rozstrojony. Wiktor zrozumiał wtedy, jak musiał poczuć się jego syn. Najpierw wyjechała jego mama, potem tata odstawił go na boczny tor. Poprosił swoją partnerkę o małą przerwę. Chciał, by oboje przemyśleli sobie, czy nadal są gotowi na taki związek. Po kilku tygodniach jego syn wrócił do mamy, ale jego związek był już zakończony. — Syn zawsze będzie dla mnie najważniejszy, jeśli kobieta tego nie zaakceptuje, trudno — kończy. Facet z "czystą kartą" Weekendowi ojcowie przyznają, że dla niektórych pań już wspólny spacer z dzieckiem jest dla nich trudnym doświadczeniem z racji tego, że same nie posiadają dziecka lub posiadać nie mogą. Piotr, który wciąż szuka partnerki w serwisie randkowym dla singli przyznaje, że część kobiet nawet nie odpowiada, gdy próbuje je zagadnąć. — I należy to uszanować — uważa. —Mam nadzieję, że uda mi się jeszcze stworzyć związek i założyć rodzinę. Kwestia trafienia na odpowiednią osobę. Wiem już, że sam bez problemu zaakceptuję dziecko z poprzedniego związku, jednak by go stworzyć, potrzeba czasu, uczucia i zapewne trochę szczęścia. Adam próbuje rozwiać obawy kobiet, próbuje wytłumaczyć, dlaczego dziecko jest tak ważną osobą w jego życiu. - Więź, która łączy świadomego rodzica z dzieckiem jest wystarczającym motywatorem do działania i bycia tą najważniejsza osobą w jego życiu. Poza zaspokajaniem potrzeb uczuciowych i emocjonalnych dziecka, pozostaje dbanie o jego zdrowie i rozwój psychiczny i społeczny. Jeżeli umiesz: ubrać się, zrobić sobie jeść co tylko zechcesz, zrobić zakupy, posprzątać po sobie, nie boisz się odwiedzić lekarza z dentystą, to jesteś wystarczająco zaradny, by być rodzicem. Jedyna trudność w samotnym "matkowaniu" może sprawić "stan ciągłego czuwania" nad dzieckiem, kiedy to nikt nie przejmie twoich obowiązków za ciebie, będąc z nim samemu. Jesteś ojcem w pojedynkę wychowującym dziecko i chcesz się podzielić swoimi doświadczeniami? Napisz do mnie: @ Źródło: