Gdyby żył, 29 sierpnia tego roku skończyłby 60 lat. Trudno go sobie jednak wyobrazić jako staruszka z laską w dłoni. Dzięki temu, że zmarł niespełna dziesięć lat temu, na zawsze pozostanie młody. Przynajmniej w naszej pamięci. Oto dziesięć najważniejszych momentów w życiu i karierze Michaela Jacksona. 10 Zobacz galerię Getty Images Dzieciństwo gwiazdora było naznaczone terrorem psychicznym i fizycznym ze strony jego ojca Michael wcześnie rozpoczął solową karierę. W stworzeniu najwybitniejszych płyt pomógł mu wybitny kompozytor i producent Quincy Jones Wielka popularność sprawiła, że brukowa prasa żerowała na różnych dziwactwach Michaela. Artysta pozostał psychicznie "wiecznym dzieckiem", nie potrafiąc ułożyć sobie zdrowych relacji z kobietami Sławę Jacksona nadszarpnęły kolejne procesy o molestowanie seksualne dzieci Artysta zmarł przedwcześnie wyniszczony przez nadużywanie środków nasennych i przeciwbólowych 1/10 Cudowne dziecko Michael Jackson urodził się jako siódme z dziewięciorga dzieci Josepha i Katherine Jacksonów. Ojciec był robotnikiem w fabryce stali, miał za sobą przeszłość boksera. Po godzinach pracy śpiewał i grał na gitarze w amatorskim zespole rhythm’n’bluesowym. Matka pracowała w sklepie, ale też miała za sobą muzyczną przeszłość – udzielała się na pianinie w zespole grającym country. Ze wszystkich dzieci Jacksonów to Michael miał wyjątkowo trudną relację z ojcem. Często był bity i psychicznie zastraszany – a wszystko to miało służyć utrzymaniu chłopaka w dyscyplinie. Nic dziwnego, że dorosły Michael twierdził, że w dzieciństwie czuł się samotny i wyizolowany, cierpiał na nocne koszmary i bezsenność. Muzyczne pasje Jacksonów sprawiły, że ojciec powołał do życia rodzinny zespół. Michael początkowo grał na congach i tamburynie, potem jednak przejął obowiązki wokalisty. The Jackson Brothers (a potem Jacksons Five) występowali w lokalnych klubach i brali udział w licznych konkursach, w efekcie czego zwróciła na nich uwagę najsłynniejsza wtedy wytwórnia wydająca płyty "czarnych" wykonawców – Motown. Dzięki niej grupa wylansowała swoje pierwsze przeboje. Z roku na rok coraz większy udział w sukcesach formacji miał Michael, który szybko zdobył sławę "genialnego dziecka". W tej sytuacji naturalne było, że w 1972 roku w wieku czternastu lat nagrał swój pierwszy solowy album – "Got To Be There". 2/10 Nieśmiały sukces W 1978 roku dwudziestoletni Michael został zaangażowany do roli Stracha Na Wróble w filmie "Czarnoksiężnik z krainy Oz", będącego dyskotekową fantazją na temat popularnej książki dla dzieci z Dianą Ross w roli głównej. Chociaż wystawny musical okazał się kasową klapą, młody wokalista poznał na jego planie autora soundtracku – jazzowego trębacza, a zarazem producenta i kompozytora, Quincy’ego Jonesa. To on wprowadził chłopaka w krąg nowojorskiej bohemy artystycznej, dzięki czemu Michael stał się bywalcem legendarnej dyskoteki Studio 54, gdzie poznał nowoczesną muzykę taneczną, w tym pierwociny hip-hopu, z którego zaczerpnął pomysł na beatboxing. Jones zobaczył w młodym Jacksonie przyszłą gwiazdę popu – i postanowił wyprodukować kolejny album. Na jego zamówienie powstał zestaw piosenek, napisanych przez takie tuzy, jak Paul McCartney czy Stevie Wonder. W efekcie album okazał się pierwszym "dorosłym" wydawnictwem Michaela. Ojciec za namową Jonesa pozwolił synowi na większą swobodę artystyczną i w przeciwieństwie do poprzednich płyt, nie zmuszał go do pracy z pozostałymi członkami rodziny. Michael podczas prac na muzyką był nieśmiały i wycofany, ale stworzył ze studyjnymi muzykami pod okiem Jones efektowny album, łączący echa disco, soulu, funku i rocka w formule takich przebojów, jak "Don't Stop 'Til You Get Enough" czy "Rock with You". Płytę kupiło ponad 20 milionów fanów na całym świecie. 3/10 Księżycowy krok "Nawet w domu jestem samotny. Czasami siedzę w swoim pokoju i płaczę. Tak trudno jest znaleźć przyjaciół. Czasem spaceruję koło domu sąsiada w nocy, żeby znaleźć kogoś, z kim mógłbym pogadać, ale po pewnym czasie wracam do siebie" – wspominał Michael w jednym z wywiadów. To poczucie samotności ponaglało go do pracy nad kolejnym albumem, bo w otoczeniu muzyków i producenta, nie był tak wyalienowany, jak w wolnych chwilach w swym nowojorskim domu. Tym razem Jones jeszcze bardziej podniósł poprzeczkę: zaaranżował duet z Paulem McCartneyem, zaprosił do współpracy muzyków zespołu Toto, o zagranie solówki poprosił Eddiego Van Halena, a o wygłoszenie monologu – aktora Vincenta Price’a. Wszystko to sprawiło, że między producentem a wokalistą pojawiało się napięcie, ale efekt ich pracy okazał się oszałamiający. "Każda piosenka będzie na tej płycie killerem" powiedział Michael pewnego dnia w studiu. Stąd wziął się tytuł płyty - "Thriller". I tak też się stało. Takie utwory, jak "Beat it", "Billy Jean", "The Girl Is Mine" czy nagranie tytułowe, z miejsca zyskały ogromną popularność. Do tego efektowne wykonania Jacksona znalazły idealne odbicie w widowiskowych teledyskach, które szturmem podbiły zaczynającą dopiero nadawanie stację MTV. Wszystko to uzupełnił niezwykły taniec Michaela zwany "moonwalk", który po raz pierwszy pokazał publicznie podczas koncertu z braćmi w Pasadenie w 1983 roku, transmitowanego przez telewizję NBC na cały kraj. Show porównano do pamiętnych występów Elvisa Presleya i The Beatles w USA, które odmieniły bieg popkultury. Do dziś "Thrillera" kupiło ponad 110 milinów fanów, czyniąc z niego płytowy bestseller wszech czasów. 4/10 "We Are The World" Ogromna popularność "Thrillera" uczyniła z Michaela Jacksona ulubieńca tłumów. Stała się tym samym rzecz wyjątkowa: "czarny" artysta przełamał barierę rasową i został idolem popu uwielbianym przez przedstawicieli wszystkich ras. Przełamanie tych ograniczeń widoczne było choćby podczas rozdania nagród Grammy – nowa płyta młodego piosenkarza zdobyła aż osiem statuetek. Podobnie rzecz się miała z MTV. Choć stacja do tej pory była nastawiona na prezentację wideoklipów przede wszystkim "białych" artystów, w przypadku Jacksona po raz pierwszy zrobiła wyjątek. Trudno było jednak o inną decyzję – wszak teledyski do "Thrillera" czy "Beat It" wyznaczały nowe standardy na tym rynku. Podobnie było ze światem marketingu: Jackson podpisał bowiem kontrakt reklamowy z Pepsi Colą, opiewający aż na 5 milionów dolarów. Żaden celebryta nie dostawał wtedy w USA takich pieniędzy za podobne usługi. Oficjalnym "namaszczeniem" Jacksona na "króla popu" było przyjęcie wokalisty przez prezydenta Ronalda Reagana w Białym Domu w 1984 roku. Nic dziwnego, że kiedy piosenkarz Harry Belafonte wpadł na pomysł nagrania piosenki, z której dochód przeznaczony miał być na pomoc dla głodującej Etiopii, o jej napisanie poproszono Lionela Ritchie i Michaela Jacksona. Tak powstał utwór "We Are The World", w którym zaśpiewały wszystkie największe w tamtym czasie gwiazdy popu i rocka w USA. Kompozycja stała się hymnem akcji humanitarnej i przyniosła dochód w wysokości 63 mln dolarów, sprzedając się w ilości ponad 20 mln egzemplarzy. Po raz pierwszy pokazała również Jacksona jako filantropa – działającego ze szczególną atencją na rzecz dzieci. 5/10 Wacko Jacko Wielka popularność Michaela miała jednak swoje ciemne strony. W brukowej prasie zaczęło pojawiać się coraz więcej informacji, które zamieniały popowego idola w ekscentrycznego dziwaka. Najpierw zrobiło się głośno o tym, że najlepszą przyjaciółką Jacksona jest... lama. Jej przyprowadzenie do studia sprawiło ponoć, że wspólną sesję z gwiazdorem zerwał frontman Queen – Freddie Mercury. Potem pisano, że Michael sypia w namiocie tlenowym o podwyższonym ciśnieniu, by powstrzymać proces starzenia. Ostatecznie skupiono się na tym, że gwiazdor próbuje rozjaśnić swoją cerę, aby stać się kimś, kogo trudno zdefiniować jako "białego" czy "czarnego". Wszystko to sprawiło ostatecznie, że Jacksona zaczęto nazywać "Wacko Jacko", czyli "Szurnięty Jacko". Kiedy Michael brał udział w nagraniu promocyjnego wideoklipu do reklamy Pepsi, doszło do niespodziewanego wypadku - wybuch iskier ze specjalistycznego urządzenia spowodował zapalenie się włosów piosenkarza. W efekcie doznał on poważnych poparzeń, które sprawiły, że w ich miejscu nie odrosły mu włosy. Chcąc zachować szczupłą sylwetką, umożliwiającą mu taneczną ekwilibrystykę, Jackskon zaczął się radykalnie odchudzać – i niestety popadł w anoreksję. Stąd w kolejnych latach nieustannie miał problemy z wagą. Wkrótce opinie publiczną zaszokował zakup przez Michaela szkieletu słynnego "człowieka-słonia". Wyalienowany wokalista utożsamiał się z Josephem Merrickiem – bo wydawało mu się, że jest podobnym "dziwadłem", osaczonym przez opinię publiczną. 6/10 Król popu Oczekiwania wobec nowego albumu Michaela Jacksona były tak wielkie, że jeszcze przed jego ukazaniem się, amerykańskie sklepy zamówiły ponad dwa miliony egzemplarzy płyty. "Bad" wydany w 1987 roku nie zawiódł – choć sprzedawał się słabiej niż "Thriller" (kupiło go 35 mln fanów), przyniósł aż siedem singlowych przebojów. Były one kolejnym efektem współpracy piosenkarza z Quincym Jonesem. Tym razem Jackson nie chciał już żadnych duetów – i dlatego zrezygnował ze wspólnego odśpiewania tytułowego nagrania z Princem, co sugerował mu producent. Album łączył taneczne piosenki z bardziej mrocznymi utworami, a w finałowym "Leave Me Alone" Jackson zwracał się w stronę plotkarskiej prasy z jednoznacznym przekazem: "Zostawcie mnie w spokoju". 18 minutowy teledysk do "Bad" zrealizował sam Martin Scorsese. Klip ukazywał jak ogromnie zmiany fizyczne przeszedł w ostatnich latach piosenkarz. Chodziło już nie tylko o bledszy kolor skóry, który artysta tłumaczył tym, że zachorował na bielactwo, ale także zmiany kształtu nosa, czoła i podbródka, będące efektem operacji plastycznych. Takiego Jacksona zobaczyła też wielomilionowa widownia jego pierwszej w pełni solowej trasy koncertowej promującej płytę. Tournee trwało szesnaście miesięcy, podczas których Jackson dał 123 koncerty przed 4,4 mln fanów na całym świecie. Sukces, mierzony 125 milionami dolarów zysku, spowodował że wokaliście nadano przydomek "króla popu". Sam Jackson twierdził, że po raz pierwszy użyła go jego przyjaciółka - Elizabeth Taylor - na rozdaniu nagród Grammy w 1989 roku, przedstawiając go jako "prawdziwego króla muzyki pop, rock i soul". 7/10 Niebezpieczny dotyk Już podczas pracy nad "Bad" między Jacksonem a Jonesem mocno iskrzyło. Nic więc dziwnego, że gwiazdor wybrał na producenta swego kolejnego albumu Teddy’ego Rileya. Realizator postanowił nadać piosenkom "ciepły" ton. Jednak na życzenie gwiazdora zastosował najnowsze osiągnięcia cyfrowej technologii rejestracji dźwięku. Ostatecznie płyta miała cięższe brzmienie, które zdecydował się mu nadać Michael - zainspirowany wydanym właśnie nowym albumem swej siostry Janet "Rhythm Nation 1814". Mało tego, to na "Dangerous" wokalista po raz pierwszy spróbował rapować. W sumie z krążka wybrano aż siedem singli, z których każdy okazał się przebojem. I tym razem nie zabrakło wyjątkowego wideoklipu – do utworu "Black & White", w stworzeniu którego zastosowano nowatorskie jak na tamte czasy możliwości komputerowego edytowania obrazów. Ostatecznie "Dangerous" kupiło 32 mln fanów. W 1988 roku Jackson kupił ziemię niedaleko San Diego, na której stworzył w następnych miesiącach ranczo Neverland. Była tam nie tylko wystawna posiadłość, ale też wesołe miasteczko i ZOO. Dzięki zainwestowaniu 17 mln dolarów, piosenkarz mógł tam odciąć się od świata zewnętrznego i oddać się ulubionym zajęciom. Cztery lata potem pojawiły się pierwsze oskarżenie o wykorzystywanie seksualne dzieci przez piosenkarza w Neverland. Jackson wykupił się od procesu sądowego 20 milionami dolarów, zawierając ugodę ze skarżącą go stroną. Odpowiadając na oskarżenia przez satelitę z Neverland Ranch, oświadczył, że jest "całkowicie niewinny jakiegokolwiek przestępstwa". Kiedy afera ucichła, gwiazdor ożenił się z córką Elvisa Presleya – Lise Marie. Małżeństwo przetrwało jedynie dwa lata, ponoć zostało jednak przez parę "skonsumowane". 8/10 Fałszywy mesjasz Całe zamieszanie wokół Michaela Jacksona z biegiem lat zaczynało się coraz gorzej odbijać na jego karierze. Wydany w 1995 roku albumu "HIStory: Past, Present & Future, Part I" zawierał dwa krążki – jeden z największymi przebojami, a drugi – z premierowym materiałem. Ten drugi przyniósł sześć singli, które sprawiły, że na całym świecie kupiono ponad 20 mln egzemplarzy zestawu. Piosenki na płycie miały nowoczesne brzmienie i śmiało asymilowały elementy coraz modniejszego hip-hopu i nu-soulu. W tekstach odbijała się całą gorycz artysty, jaką wywołały u niego medialne skandale nabierające w tamtym czasie coraz większego rozgłosu. "They Don’t Crare About Us" – śpiewał Jackson, a piosenka o tym tytule dolewała jeszcze oliwy do ognia, gdyż ze względu na grę słów, doszukano się w niej... antysemickiego przekazu. W ramach promocji albumu Jackson wyruszył w kolejne światowe tournee i po raz pierwszy i ostatni wystąpił w Polsce. W 1996 roku pojawił się w Londynie podczas rozdania Brit Awards. Odtwarzając na estradzie scenę z teledysku do utworu "Earth Song", pokazał się w białej szacie otoczony tłumem dzieci. Wszelkie podobieństwa do postaci Jezusa były zamierzone – ale wywołały niespodziewaną reakcję: na scenę wbiegł Jarvis Cocker z grupy Pulp i... wypiął pośladki w stronę Jacksona. Jak potem powiedział, chciał w ten sposób zaprotestować wobec robienia przez Jacksona z siebie "mesjasza". Prasa brytyjska stanęła po stronie Cockera – i przyparła jeszcze większy atak na amerykańskiego gwiazdora. 9/10 Nadal na tronie Podczas trasy koncertowej promującej "HIStory" Michael Jackson wziął ślub ze swoją pielęgniarką Deborah Jeanne Rowe. Owocem tej relacji okazała się dwójka dzieci: syn Michael Joseph i córka Paris Michael Katherine. Późniejsze wypowiedzi piosenkarza świadczyły, że para początkowo nie planowała ślubu – wzięła go jednak za namową matki piosenkarza. Według Michaela Deborah zgodziła się na ślub, bo chciała mu "sprezentować" dziecko. Według zapewnień gwiazdora zarówno Michael Joseph, jak i Paris Michael zostały poczęte w sposób naturalny. Wszystko to stanowiło tylko paliwo dla prześladujących Michaela mediów. Nic więc dziwnego, że piosenkarz był w coraz gorszym stanie fizycznym. Nie dość, że nadużywał środków uspokajających i przeciwbólowych, to w 1995 roku trafił do szpitala w wyniku załamania nerwowego, jakie przeżył podczas jednej z prób do koncertu. W 1997 roku Jackson rozpoczął prace nad kolejnym albumem. Ze względu na pogarszający się stan zdrowia, przeciągnęły się one aż do 2001 roku. Gwiazdor chciał na premierowym materiale obrać inny kierunek niż ten, który prezentowały jego ostatnie dokonania. Dlatego do poszukiwania "nowego" brzmienia zostało zaangażowanych kilku znanych producentów pod wodzą Teddy’ego Rileya. Niestety – szesnaście piosenek z "Invincible" zostało przez krytykę uznanych słabsze od tych z poprzednich krążków, a do tego pozbawione humoru i dystansu oraz nadmiernie sentymentalne. 13 mln sprzedanych egzemplarzy nadal czyniło z Jacksona "króla popu", ale świadczyło, że grupa jego fanów zdecydowanie się zmniejsza. 10/10 Oczyszczony z zarzutów Kiedy w 2002 roku Michael Jackson odwiedził Berlin, fani zgromadzili się pod hotelem Aldon, gdzie zamieszkał z najbliższymi. Aby ich przywitać gwiazdor wyszedł do okna i w pewnym momencie wystawił za barierkę swe najmłodsze dziecko. Media były oburzone – i aż zaroiło się w nich od oskarżeń artysty o to, że naraża swe potomstwo na niebezpieczeństwo. Niespełna rok później w USA ruszył kolejny proces o molestowanie dzieci, w którym oskarżonym był Jackson. Choć fani skandowali pod sądem, że jest niewinny, opinia publiczna uznała, że Jackson jest pedofilem. Jakież było więc zdziwienie wszystkich, kiedy dwa lata później gwiazdor został oczyszczony z wszelkich zarzutów. Niebawem po tym Michael ogłosił, że pracuje nad nowym albumem, który promować będzie gigantyczna trasa koncertowa. 25 czerwca 2009 do najmowanej przez Jacksona rezydencji w Los Angeles wezwano pogotowie ratunkowe. Piosenkarz został przewieziony do szpitala, gdzie stwierdzono jego zgon. Przyczyną śmierci było nagłe zatrzymanie krążenia. Dwa lata później sąd uznał, że gwiazdor zmarł w wyniku przedawkowania leków nasennych podanych mu przez osobistego lekarza – Conrada Murreya. Wiadomość o śmierci "króla popu" wywołały histerię wśród jego fanów, w efekcie czego doszło do globalnych zakłóceń pracy internetu. Amerykański kongres uczcił zgon piosenkarza minutą ciszy. Testament artysty uczynił spadkobiercą fortuny piosenkarza wszystkie jego dzieci, które do czasu osiągnięcia pełnoletniości miały pozostać pod opieką swej babci. Dokument wykluczał ze spadku Debbie Rowe i Joe Jacksona. Data utworzenia: 28 sierpnia 2018 11:25 To również Cię zainteresuje Masz ciekawy temat? Napisz do nas list! Chcesz, żebyśmy opisali Twoją historię albo zajęli się jakimś problemem? Masz ciekawy temat? Napisz do nas! Listy od czytelników już wielokrotnie nas zainspirowały, a na ich podstawie powstały liczne teksty. Wiele listów publikujemy w całości. Znajdziecie je tutaj.